4వ పేజీ.

     నువ్వు మిగిల్చిన మన జీవితo..
నరకానికి చిరునామా..
నువ్వు దూరమైన అడుగులే.
నువ్వు నాలో పుట్టించిన ప్రేమతత్వాన్ని
మళ్ళీ నానుండి నువ్వే పట్టుకెళ్ళిపోతూ
నా మనసుని శూన్యం చేసేశావు.
ఇన్నిరోజులూ నా గుండెవెలుగుకి దోసిళ్ళుపట్టిన నువ్వే
హఠాత్తుగా నామెడను నరికేస్తుంటే.. 
ఆ వాస్తవంలోంచి తేరుకొనేలోపునే నేను మాయమైపోతున్నాను.  
దేవుడు కనికరించాడనుకున్న మన కలయిక
ఇప్పుడెందుకిలా హృదయాన్ని ద్రేవేస్తుంది?
ఇన్నాళ్ళూ నాతో గడిపినదంతా
అవసరాల క్షుద్రయాగంగా మారుతుంటే..
నాలో మొలిపించిన నయనాలకు చుట్టూ స్మశానం పరుచుకుంటుంది. 
అరగంట  లేటును "ఏరా మర్చిపోయావా" అంటూ..
గద్దించిన నీ స్వరం.. ఏ ఎడారులకు పారిపోయింది?
నే కనిపించినప్పుడు నీ కళ్ళల్లో కనిపించే మెరుపులే
ఇప్పుడు నా కళ్ళక్రింద నల్లని చారలయ్యాయి.
నీ సన్నిధిని కోల్పోయిన నా చలనానికి పక్షవాతమొచ్చింది.
జరిగింది నిజమా?
జరుగుతున్నది నిజమా?
జరగబోయేది నిజమా? అనుకుంటూ..
నా కలలన్నీ అయోమయాన్ని నింపుకున్నాయి
ఇన్ని జరుగుతున్నా నాకు మిగిలిన ఈ శూన్యంలోనే ప్రేమవారధి కట్టాలనుకుంటున్నాను
ప్రేమను అనుభవించిన బాధ్యతది.
ఎందుకంటే...
నువ్వు నాదానివి కాకున్నా.. ప్రేమ నాకెన్నో నేర్పింది..
పడకగది ఇరుకైతే పారిపోదది,
సెల్ ఫోన్ మార్చుకుంటే వదిలిపోదది,
కావ్యాలెన్ని రాసిన కరిగిపోని అమృతధారది,
ఈ సత్యాలన్నీ దాటిపోవాలనుకున్నా
మనలో ప్రణయం వదుకుకోలేదు...అందుకే..
నీకు నువ్వుగా కుచించుకుపోయినా
నన్ను నేనుగా బ్రతికించుకొనే వుంటాను..
మనిద్దరి లోకాన్ని జీవింపచేస్తాను.

sriarunam