"అమ్మా"
ఒరేయ్ రాక్షసుడా
నువ్వు నాపై విరగబడిన ఆ క్షణాలలో..
తట్టుకోలేని బాధతో నేనరిచిన ఆరుపు..
నీకు ఒక్కసారైనా నీ అమ్మను గుర్తుకుతేలేదురా.
నిన్ను కనటానికి.. నీ అమ్మ చించుకున్న శరీరమార్గమేరా..
నువ్విప్పుడు ఇంత దాష్టికం జరిపిన కోవెల,
నీప్రాణం నిలపడానికి అమ్మ పిండిన స్తనాల అమృతం..
నువ్విప్పుడు నాశనం చేసిన ఆడతనం.
అసలు నారక్తం పీల్చడానికి???
నీవంట్లో వున్నది అశుద్దమేనా.
అర్ధరాత్రి తిరిగినా, అర్ధాకలితో వొణికినా
నా దేశం మాకూ స్వాతంత్ర్యం ఇచ్చిందన్న నమ్మకంతోనే,
మరి.. నడిరొడ్డే మాకు పడక గది కంటే పిపీలికమౌతుంటే..
ఆధునికం మాకు మిగిల్చేది మాంసపుదుకాణమేనా?
నవమాసాలూ మోసి కనే స్వర్గధామం కోపిస్తే..
నవ్వులన్నీ కుష్టురోగాలొచ్చి కుళ్లిపొవా?
ఆ ప్రళయం.. మేకేం మిగులుస్తుంది?
కన్నిటి ఆలయాలైన కళ్ళు..కామంతో ప్రేలిపోతుంటే..
అంజలి ఉదయించే చేతులు..అమ్మని ఆరగించేస్తుంటే..
స్త్రీ సిగ్గు ఇళ్ళలో శవాల కంపుకొడుతుంటే..
ఇప్పటికైనా నమ్మండి
ఆడదంటే.. ఆత్మ
ఆడదంటే..తోడు
ఆడదంటే,,ప్రేమ
ఆడదంటే,..ప్రళయం
ఆడదంటే..విలయం
ఆడదంటే..శూన్యం.