ఈ ప్రపంచంలో రెండురకాల మనుషులున్నారు.ఒకరు ప్రపంచ చుట్టూ తిరిగే వారైతే, రెండవ వారు ప్రపంచం తమ చుట్టూ తిరగాలనుకునేవారు.ఈ రెండురకాల మనుషులమధ్యన ఏర్పడే జీవనసంబంధాలే మానవమనుగడకి మూలసూత్రాలు.ఇవే తరువాత్తరువాత జీవితసత్యాలుగా మేకప్పులు వేసుకుంటూ.. మన అందరి మధ్యన సంచరించటం ప్రారంభించాయి.వాటికి అవరోధం జరిగిన ప్రతీ క్షణంలోనూ ఒక సమస్య పుట్టుకొస్తుంది.అది ఇంతింతై..వటుడింతై..అందలేనంత ఎత్తుకు ఎదిగి మనిషిని భయపెడుతుంది.ప్రతీ మనిషికీ ఇప్పుడు సమస్య నీడలా మారింది.నిరంతరం తనని వెంటాడే దానికి మనిషి మరింతగా కుచించుకుపోతున్నాడు. అటువంటి సమస్యని పరిష్కరించుకోవటం కోసం అనేక తపస్సులూ, యుద్దాలూ, ధ్యానాలూ, ఉపన్యాసాలూ, రచనలూ… ఇలా కొనసాగుతూనే వున్నాయి. వ్యక్తిత్వవికాసానికి ముందుగా సమస్య పెద్దపీఠ వేసుకొని కూర్చుంటుంది.దానిని దాటగలిగితేనే మనకి మిగిలినవి దొరుకుతాయి.
ఆదే ప్రయత్నం నేను నా మొదటి క్లాస్ లో చేశాను.
ఆసలు సమస్యంటే ఏమిటి ? అంటూ నేను అడిగిన ప్రశ్నకి అనేక సమాధానాలు వచ్చాయి.
"భయం"
"ఆభద్రత"
"ఆయోమయం"
'కల్పన"
"అసాధ్యం"
"ఎప్పుడూ ఏదో ఒక రూపంలో వుండేది'
ఇలా అనేక రకాల అర్ధాలతో వారినిండి వెల్లువెత్తిన శబ్దాలు నన్ను ముంచెత్తుతుంటే..నాకు మాత్రం, వాటన్నిటిలో వున్న ఒకేఒక అంశం బలంగా తగిలింది!!!
అది..
సమస్య అనేకరకాలుగా సంచరించే విస్ఫోటనం లాంటిది కానీ..దాని అస్తిత్వానికై వెతికితే మాత్రం దొరికేది శూన్యమే.అయితే సమస్యని అలా వదిలేస్తే ప్రతీ క్షణం ఆరోహణం చేసే స్వభావం కలిగివుండటం వలన, అది మహాసముద్రమై మనల్ని గందరగోళంలో పడవేస్తుందని ముందు తెలుసుకొని తీరాలి.
from my book "anthar bhramanam"
SRIARUNAM
9885779207