Friday, March 1, 2013

హైదరాబాద్ పేలుడులో మరణించిన నా వాళ్ళకోసం

నిప్పులెప్పుడూ రగులుతూనే వుంటాయి
నిజాలు మాత్రమే నిలబడి ఆలోచిస్తుంటాయి,
నవ్వులపై పగబడితే..
పెదవులు కాలకూటంగా మారిపోతాయి,
మనిషిని మనిషి చంపుకుంటే
ప్రపంచం మాయమైపోతుంది,
భావం చెప్పడానికి భాషవుంది,
మౌనం పంచటానికీ మమత వుంది,
బ్రతుకు ఇవ్వటానికి బాధ్యతలున్నాయి,
అన్నిటికీ ఆధునికం అవకాశాలనిచ్చింది,
మరి???
ఎవడబ్బసొమ్మని మరొకరి జీవితం లాక్కుంటున్నావ్?
నీ అమ్మ ఇచ్చిన ప్రాణాన్ని ఎలా అమ్ముకుంటున్నావ్?
 నువ్వు బాంబులతో  మా గుండెలు పేలుస్తున్నా..
నాకు అన్నయ్యా అనే పిలవాలనుంది.
అందుకే మళ్ళీ మేమంతా మాములుగా నడక మొదలుపెడుతున్నాం.
లోతు నువ్వే తెలుసుకో..
గీత అయినా,
ఖురాన్ అయినా
బైబిలయినా
మరేదయినా
మనకోసం చెప్పినవే కానీ..మరో ప్రపంచం కోసం కాదు,
సాటిమనిషిని చంపాలనుకొనేదే మనిషికాని లోకం.
ఈలోకం మనిషిగా ఇప్పటికైనా మారు..లేకుంటే..
పరలోకానికి నిన్ను పంపించే ప్రయత్నం మేమూ మొదలుపెట్టక తప్పదు.
 [హైదరాబాద్ పేలుడులో మరణించిన నా వాళ్ళకోసం]
శ్రీఅరుణం
విశాఖపట్నం.

 

atididevobhava

closest heart





నీ అడుగులలో నా ఙ్ఞాపకాలు.

వీక్లీ నవల 2009 జనవరి 1 నుండి

ఇక్కడే మొదలవుతుంది


Blog Archive

naa gurenchi meethoo

My photo
visakhapatnam, hindu andhrapradesh, India
srinivasa,saritha,sahitya,srisaran this is my world. in my pen name sri is me,arunam is my heart.