- ప్రత్యమ్నాయం
ఇది నిజానికి మన ఓటమిని ఎదుర్కొనే మార్గంలో భాగం కాదు.సమస్యను ఎదుర్కొనే దిశలో మనలో సహజంగా ఏర్పడే వత్తిడి, భవిషత్తుపట్ల భయం వంటి లోపాలను తొలగించుకోవటానికి ప్రత్యమ్నాయం అనేది గొప్ప శక్తినిస్తుంది. మనం ఇంతగా తెగించి చేస్తున్న ఈపనిలో ఏదైనా కీడు జరుగుతుందేమోనన్న సంశయం, ఆశించింది దొరకకపోతే... ఏం చేయాలి? ఏమయిపోతాం? మళ్లీ ఈ కాలమూ,డబ్బూ, అవకాశమూ దొరకకపోతే ఏమైపోతాం? నిజంగా చాలామంది ఈ ఆలోచనవద్దనే ముందడుగు వేయలేక ఆగిపోతున్నారు.ఇటువంటి ఆలోచన వీరిని ఒక అడుగు ముందుకు వేస్తే.. రెండగులు వెనక్కి వేసేలా తయారుచేస్తుంది. అటువంటివారు ప్రత్యామ్నయవ్యవస్థనూ తమ దారిలో భాగంగా చేసుకోవటం ఉత్తమం.
అప్పటికే నాకు పెళ్ళయ్యి ఇద్దరు పిల్లలున్నారు.దిగువ మధ్యతరగతి కుటుంబం.ఆదాయం నష్టాలతో వుంది.అందువల్ల మరో మార్గం చూసుకుందామని ప్రయత్నం.కానీ దానికో తెగించి డబ్బుకానీ, సమయంకానీ, బిజినెస్ కానీ త్యాగం చేయలేని పరిస్థితి???
ఇంతా చేసి నేను అనుకున్నది సాధించలేకపోతే???
నా ఈ ప్రయత్నం వలన ప్రతికూలమైన ప్రభావం తనతో పాటూ తన కుటుంబం కూడా అనుభవించాల్సి వస్తుంది కదా???ప్రస్తుతం చేస్తున్న బిజినెస్ కూడా దెబ్బతినవచ్చుకదా???
మళ్ళీ నాకు జీవితాన్ని సాధించుకునే అవకాశం వుంటుందా???
ఈ నాలుగు ఆలోచనలతో భారమైన నాఅడుగులకు నేను చూపించుకున్న సూత్రమే... "ప్రత్యామ్నాయంతో నీవనుకున్న దానిని ముందుకు తీసుకువెళ్ళగలగటం".
మొదట నా మనసులో వున్నది ఒక పరీక్షలో విజయం సాధించటం ద్వారా సమస్యలనుండి బయటపడటం మాత్రమే. కాకపోతే.. ఆ ప్రయత్నానికి ముందు నేను కోల్పోవాల్సివున్న సమయం, డబ్బు వంటివాటిని పూరించే మార్గం కుడా కోరుకున్నాను. అవి దొరుకుతాయన్న ధైర్యం ఏర్పడితే తన ప్రయత్నం విజయవంతంగా పూర్తిచేసుకోగలననిపించింది. అందువల్ల అప్పటినుండీ నా మార్గాన్ని రెండుగా విభజించాను.
ఒకటి... విజయం సాధించేదిశగా ప్రణాళిక.
రెండు... ఏమాత్రం ఓటమి ఎదురైనా..నేను చేస్తున్న ప్రయత్నం ద్వారానే మళ్ళీ ఎదగటం.
అందుకే నేను ప్రిపేరవుతున్న అంశాలను ఎప్పటికప్పుడూ క్రోడీకరించుకుంటూ..సొంతంగా తయారు చేసుకున్న నోట్స్ ప్రింట్ చేసుకుని దాచుకున్నా. నా ప్రిపరేషన్ లో భాగంగా అద్దం ముందు కూర్చుని తనకితానే క్లాస్ చెప్పుకునేవాడ్ని.అలా చెప్పుకున్న క్లాస్ ని సెల్ ఫొన్ లో రికార్డ్ చేసుకొని మళ్ళీ మళ్ళీ వింటూ తప్పుల్ని సవరించుకునేవాడ్ని.
ఇలా ఒక విధ్యార్ధిగానేను చేస్తున్న కృషినే, ఒక అధ్యాపకుడిగా మలుచుకున్నాను.
రెండుమూడుసార్లు ప్రయత్నం కొనసాగింది.అతనికి మంచి మార్కులే వచ్చాయి, కానీ రిజర్వేషన్లూ మరియూ ఇతర రోస్టర్ పాయింట్ల వలన ఉద్యోగం మాత్రం దోబూచులాడుతూనేవుంది. మొదట్లో నా మనస్తత్వంలోనే నేను ఇప్పటికీ వున్నట్లయితే ఆ ఫలితానికి అతను ఎంతగా కృంగిపోయివుండేవాడినో??? కానీ ఇప్పుడు అలా జరగలేదు.
నిజానికి పరీక్షలవగానే ఫలితాలకోసం ఎదురు చూడలేదు. అప్పటి వరకూ తయారుచేసుకున్న మెటీరియల్ అంతా సిధ్ధం చేసుకుని, పుస్తకాల రూపంలో మార్కెటింగ్ చేయటం ప్రారంభించాను. సొంతంగా ఒక ఎడ్యుకేషన్ హెల్ప్ డెస్క్ పెట్టుకుని, దాని ద్వారా చాలామందికి పరీక్షల విషయమై సహాయం చేయసాగాను.ఇలా పెరిగిన నా సర్కిల్ మరింతగా ముందుకు సాగేందుకు అవకాశం కలిగించింది. ఇంటిదగ్గరలో వున్న ప్రభుత్వ పాఠశాల ప్రధానోపాధ్యాయులుని సంప్రదించి, స్కూలు ఖాళీ సమయంలో తరగతులు నడుపుకునేలా అనుమతులు పొందాను. అలా కొందరికి ఉచితంగా శిక్షణ ఇస్తూ, తన బోధనాపటిమనూ మరియూ పరిచయాలనూ మరింతగా అభివృధ్ధి చేసుకున్నాను.
ఫలితాలొచ్చేసరికి దాని గురించి బాధపడుతూ కూర్చోకుండా.....ఇలా తన సొంత అనుభవాలే పెట్టుబడిగా చరిత్ర, రాజనీతి శాస్త్రం, ఇంగ్లీష్ అధ్యాపకుడిగా నిలదొక్కుకున్నాను. ప్రత్యమ్నాయపు బలం అదే.
ఇలా ఇవన్నీ సమస్య పరిష్కారానికి మార్గాలే. అయితే వాటిని ఆయా కాల మాన పరిస్థితులకు అనుగుణంగా మన అవసరాలకు దగ్గరగా ప్రణాళికాబధ్ధమైన రీతిలో నిర్వహించగలిగినప్పుడు..జయం మీకు నల్లేరుమీద నడకే.
ఒకటి మాత్రం గుర్తుంచుకోండి, సమస్యని పరిష్కరించటమూ విజయం సాధించటమూ ఒకటే కాదు. రెండు దారులతో సాగే ఒకే గమ్యం అవి. సమస్యని పరిష్కరించటంలో ఇప్పటివరకూ మనం చెప్పుకున్నవి సహాయపడుతుంటాయి. విజయం సాధించటానికి మాత్రం మరికొన్ని అంశాలు కావలసివస్తాయి.పరిష్కరించబడిన సమస్య మార్గాన్ని చూపెడుతుంది, కానీ సాధించబడిన తరువాతే విజయం గమ్యాన్ని చేరుతుంది. ఈ తేడాని మాత్రం ఎప్పుడూ మరచిపోకండి. విజయం ఒక నిరంతరయానం మనకు జీవితం వున్నంతవరకూ.అది మనం గుర్తిస్తేనే హృదయమూ మెదడూ నడవడికా అన్నీ చైతన్యవంతంగా ఉండి జీవితంలో ముసలితనం అనే జడత్వాన్ని మన చెంతకు రానీవు. 114 సంవత్సరాలు బ్రతికిన మనిషి ఇంకేం సాధిస్తాడులే అనుకోవద్దు. ఆ 114వయస్సే అతను సాధించిన గిన్నిస్ రికార్డ్ కదా.
అయితే నా ప్రధానలక్ష్యం మాత్రం ఇంకా పోరాటం సాగిస్తూనేవుంది.కాకపోతే కొందరుమనుష్యులూ, మరికొన్నిమలుపులు నాతో ఆడుకోవటమూ ప్రారంభించాయి. వాటి గురించి తరువాత భాగంలో చెప్పుకుందాం మరో నాలుగురోజులతరువాత.
మీ
శ్రీఅరుణం
9885779207
విశాఖపట్నం
తెలుగు తూలిక: మూణ్ణాళ్ళ ముచ్చట
11 years ago
No comments:
Post a Comment