దేవుడి నిట్టూర్పు...

నమ్మిన ప్రేమ నన్ను వంచించిందన్న బాదతో గడిపిన నాకు..నన్ను నేను తిరిగి పునర్నిర్మించుకోవాల్సిన అవసరం ఏర్పడిందనిపించింది.ఆ బాధతో కోపం,ఆవేదన,ఉక్రోషం,కసి లాంటి అనేక భావాలు నన్ను చుట్టుముట్టాయి. అంతలోనే నన్ను నేను గుర్తుకు తెచ్చుకోవాల్సిన ఆవస్యకత నా ముందున్న వాస్తవజీవితం చూపెట్టింది. అందుకి నేను ఆశ్రయించింది కేవలం పది నిముషాల ఆలొచన.అదే ఇలా కవితా రూపం దాల్చింది.

జన్మ, గుండె, మెదడు

ఇవిమూడూ మనిషికి దేముడిచ్చిన వరాలు.

జన్మకెప్పుడూ జవాబుంటుంది,

నీ కోసం ఉన్నానంటూ వెతికే మరో జన్మ తోడుంటుంది,

అందుకే అంతలా వేళ్ళూనుకుంటుంది.

గుండెకెప్పుడూ ప్రశ్నలే?
అక్కున చేర్చుకునే దగ్గరకోసం.. నిరంతరం గాలింపులే!
ఆ నిర్వేదంలో నిరర్దకభావాలను నిజాలుగా ఆస్వాదిస్తే ,
అస్థిత్వం అద్దకమే లేని ప్లాస్టిక్ ముద్దవుతుంది.
ఏ రక్తమూ..తనలోన ఇంకని అడ్డుగోడవుతుంది.
అప్పుడే మెదడు పనిచేయాలి,
ఙ్ఞాపకాల నర్తనని ఆపాదమస్తకం సవరించాలి.
హృదయపుపాత్రలో నిండిన
కన్నిటిని నవీన ధాతువుతో నియంత్రించి ..
నువ్వు అనే పరీక్షకు నిన్ను మళ్ళీ సిద్దం చేయాలి.
అక్కడే..నీకు దేవుడు కాండాక్ట్ సర్టిఫికెటిస్తాడు,
నీ గెలుపును చూసి..
తనూ సృష్టికి ..అర్హుడినేనని
తనకుతాను నిట్టూరుస్తాడు.

మీ

శ్రీ అరుణం .

విశాఖ సముద్ర తీరానికి లేత యవ్వనం లాంటి ప్రకృతి ప్రసాదం యారాడ ప్రాంతం. అమాయకంగా కవ్వించే... ఆ ఏకాంతం, ఆహ్లాదం ఇక్కడే పుట్టిందా అనిపించే...కొండలు, హృదయాలను మమేకం చేసే...పచ్చదనం .....వెరసి , అదొక ఆనంద విహారం. ఒకప్పుడు ఆ యారాడలో అనుభవించిన ప్రేమానుభూతులు ఈ కవితలో నింపాను. చిత్తగించండి ఈ కవన సేద్యం కవితని.

పచ్చని పొలాల పాపిడిలో

మన ఇద్దరి అడుగుల సంగమం
ఉసిరికాయల చెట్టు దోసిళ్లలోన
పురివిప్పిన పసితనపు
అస్తిత్వంఊటబావి నీటిపైన
నిటారున పడ్డ అరుణకిరణం
తొంగిచూస్తున్న మన ఆశలను
చటేల్మని కమ్మేస్తే...
ఆ హృదయపు చేలో
మన కలల విత్తనాలు
ప్రసవించిన మొగ్గలు నా కవితలు,

నీ ఙ్ఞాపకాలతో నాట్లు వేస్తుంటే..

పిల్లకాలువలా సిరా ధారధరిత్రిని నూర్పిస్తూ..
ఉద్దీపించిన పంటకుప్ప అక్షరాల సేద్యం
కల్పనలకు అంట్లు కడుతుంటే
అవి కవితా పుష్పాలవుతున్నాయి,
కల్పనలనే నిజం చేసిన నీ ప్రణయపు మేరువులు 

ఎన్ని అక్షర మొక్కలను నా కవన క్షేత్రంలో పండించాయే?

జిహ్వగా మారిన కావ్యమాతే
కాళిదాసు అవతారమైతే...
నా జీవాన్నే పరీవృతం చేసిన నీ అనుభూతులు
నా కవనసేద్యానికి సర్వేంద్రియాలు.

శ్రీఅరుణం.

అమ్మ

అమృతం త్రాగిన దేవుని త్రేనుపు...అమ్మ,
గుండెకున్న తీపిని నయనాలు వీక్షించగలిగితే...ఆ రూపం అమ్మ.
ఉవ్వెత్తున ఎగిసిపడే కెరటాన్నీ దోసిటపట్టి బువ్వపెట్టగల అద్భుతం...అమ్మ,
మృత్యువుతో కావాలని యుద్దానికిదిగి నన్ను కన్న దేవుని ప్రతినిధి...అమ్మ,
"నాన్న" అనే పిలుపుకు నన్నూ అర్హున్ని చేసిన ప్రేమ..అమ్మ,
"అమ్మ"అనే తనవిలువకోసం, ప్రాణమైన బంధాన్నే వదులుకొన్న త్యాగం..అమ్మ,
కాలానికి జీవం...
జీవాలకు కాలం...
ప్రకృతికి నేస్తం...
ప్రపంచానికి ఆధారం...అమ్మే.
ఆ అమ్మకు నా పాదాభివందనం.

శ్రీఅరుణం. 
 

ఆ పచ్చని చేలో..
పూరిగుడిశెలో..
దూరంగా పలకరిస్తున్నసముద్రపు అలల హోరులో..
నువ్వు తెచ్చిన ఇడ్లీ ఆవకాయా తింటూ ..
మనం అనుభవించిన పరవశాలు..
ఒక్క గంట..కాదు కాదు,
ఒక్క నిముషం..అదీ కాదు,
ఒక్క క్షణం..ఇస్తానని చెప్పు నేస్తం,
ఈ క్షణమే వాలిపోతాను నీ దోసిళ్ళలోకి.



నా "నీ అడుగులలో నాఙ్ఞాపకాలు" నుండి.


శ్రీఅరుణం.

నా "శ్రీఅరుణం" కలం ద్వారా రాబోతున్న రచనలు...

ప్రపంచంలో ప్రసవవేదన అనుభవించగలిగేది ఇద్దరే..
ఒకటి స్త్రీమూర్తి అయితే,
రెండు కవి.
ఒక రచన చేయటానికి కవి ఎన్ని అనుభవాలను మోస్తాడో...ఆ పుస్తకం విడుదలకోసం అంతగా తపిస్తాడు. అప్పుడు అనుభవించేదే ప్రసవవేదన. ఆ ప్రసవవేదన నుండి పుట్టే ఆ సాహిత్యం సమాజానికి ఉపయోగపడితే ఆ కవితండ్రి ఆనందం ఎంతగానో...చెప్పలేం. ప్రస్తుతం మొదటి పుస్తకం ప్రచురణకోసం పబ్లిషర్ వారికి పంపించి ఎదురుచూస్తున్న నా తపనా అలాగే వుందిప్పుడు.
ఒకవైపు నా మనసూ,
మరో వైపు నా కుటుంబం,
ఇంకోవైపునుండి నన్ను అభిమానించే నా సన్నిహితులూ,విధ్యార్ధులూ...వీరందరూ "ఎప్పుడు సార్ మీ పుస్తకం వస్తుందని" అడుగుతుంటే...నాకు ఒక వైపు ఆనందంగానూ, థ్రిల్లింగ్ గానూ, కొంచం భయంగానూ వుంది. అందుకే కవిగా మీరూ ఈ పారవశ్యాన్ని పొందగలిగే ప్రయత్నాలు మొదలుపెడుతూ కలం పట్టుకుంటారని రాస్తున్నానిలా.
1. నీ అడుగులలో... నా ఙ్ఞాపకాలు... --- కవితా సంపుటి
2. అంతర్ భ్రమణం…  --- వ్యక్తిత్వ వికాస పుస్తకం [తర్కం]  
3.ఒక పరిభ్రమణం…--- కవితా సంపుటి
4. నేనేవరిని చంపాలి ??? --- నవల [ప్రేమ]
5.నేను???   --- కవితా సంపుటి
6.లైన్ ఆఫ్ కంట్రోల్  --- నవల [కోపం]
7.సుందరకాండ  

 "శ్రీఅరుణం"